خدا حافظ گاری کوپر

خدا حافظ گاری کوپر

ال اس دی و حشیش و این جور چیزها مثل یوگاست. برای وامانده ها خوب است.

خدا حافظ گاری کوپر

a fraction of the whole

I don't fear death so much as I fear the fear of it. The fear that makes people believe, and kill each other, and kill themselves; I am afraid of this fear that could make me unconsciously manufacture a comforting or confusing lie that I might base my life on.
....................................................................................

If you listen closely, you discover that people aren't really ever for something but instead are just opposed to its opposite.
...................................................................................
When you are child, to stop you following the crowd you're assaulted with the line 'If everyone jumped off a bridge, would you?' but when you're an adult and to be different is suddenly a crime, people seem to be saying 'Hey. Everyone else is jumping off a bridge. Why aren't you?'
...................................................................................

Do you know the burden of being able to make someone happy by your mere presence? No, probably not. 

...................................................................................

Maybe definition of having lived full life is when every citizen in the hall of selves gets to take you for a spin, the commander the lover the coward the misanthrope the fighter the priest the moral guardian the immoral guardian the lover of life the hater of life the fool the judge the jury the executioner, when every last soul is satisfied at moment of death. If only one of the selves has been nothing but a spectator or a tourist then the life is incomplete. 

خاطره های پراکنده- پدر

پدر می آید. آرام و آهسته راه میرود. می نشیند توی ماشین. مبهوت و خسته است. میگوید: 

"این هم از مردک هندی تا کی نوبت ما شود." و گریه اش می گیرد. باورم نمیشود. گریه پدر را تا به حال ندیده بودم. 

"من فولادم و فولاد هرگز زنگ نمی زند." 

اما فولاد گریه می کند و این، به چشم من، دردناکتر از زنگ زدن است. می ترسم و این ترسِ بخصوصی است. شاید هم ترس نیست و من اسمی برایش نمی شناسم. حس تازه ای است، مثل یک جور درد که توی بدن نیست اما وجود دارد، توی هواست، توی دنیاست، توی تاریکی بیرون است، یک جور زخم یا درد قدیمی که ما همه است، مال مادر و مستر غزی و شوکت اعظم خانم و حسن آقا و تمام آدمهای دنیاست - حتی آدمهای پولدار، یا آرتیست های خوشگل توی مجله های مد، حتی پدر، حتی شاه. 

پروست چگونه می تواند زندگی شما را دگرگون کند؟

از آنجایی که ضرب آهنگ یک گفتگو فرصتی برای لحظات مرده نمیگذارد، و از آنجایی که حضور دیگران مدام واکنش ما را میطلبد، از حرفهای پوچی که میزنیم، و فرصت از دست رفته چیزهایی را که واقعن میخواهیم بگوییم و نمیگوییم، افسوس میخوریم. در عوض کتاب فرصتی میدهد تا جوهره محتویات پراکنده ذهنمان را بیرون بریزیم. اوج تجلی حیاتی آن را شرح بدهیم. تمرکزی از لحظه های تخیل، که در غیر این صورت ممکن بود در اساس سالها طول بکشد تا بروز کند و در کش و قوس خیره شدن های ابلهانه و طولانی ما از بین برود. 

بنا براین فرضیه، ملاقات نویسنده ای که از کتابهایش لذت میبریم باید ناامید کننده باشد. 

پروست میگوید:

درست است که نویسندگانی وجود دارند که از کتابهایشان جالبترند. لیکن این بدلیل آن است که کتابهایشان کتابهای قابل عرضی نیستند. چرا که چنین ملاقاتی فقط میتواند انسان درون آنها را آشکار کند. که ممکن است درگیر محدودیت زمانی باشد. از آن گذشته گفتگو زمان کمی برای بازنگری گفته هایمان به ما میدهد. که با چیزی که میکوشیم بگوییم و تا زمانی که نگفته ایم نمیدانیم که نمیدانیم، مناسبتی ندارد. حال اینکه نوشتن این فرصت را برای ما ایجاد میکند و اغلب همراه بازنویسی ست که طی آن افکار اولیه ما حتی رشته های باریک و غیردقیق آن درین مدت غنی تر و پر آب و رنگ تر میشود. و در آن صورت ممکن است بر صفحه کاغذ متناسب با منطق و نظم زیبایی شناختی مورد نظر ظاهر بشوند. در مقایسه با پراکندگی که ناشی از مکالمه ست که اگر تصحیحات و اضافه های لازم را بخواهیم به آن اضافه کنیم، ممکن است حوصله هم دل ترین مصاحب را هم سر ببریم. 

سه شنبه ها با موری

موری با شگفتی تمام به نقل حکایت های مربوط به سالهای دانشگاه ادامه میداد. انگار که من فقط به یک تعطیلات طولانی رفته بودم:

آیا کسی را پیدا کردی که قلبت را با او سهیم شوی؟

آیا داوطلبانه و بدون چشم داشت کاری برای جامعه ت انجام میدهی؟

آیا با خودت در صلح و آرامش بسر میبری؟ 

آیا تلاش میکنی همان انسانی باشی که میتوانی باشی؟

.

Palestine peace not apartheid- FIRST PAGE

"To our first great-grandchild, Henry Lewis Carter, with hopes that he will see peace and justice in the Holy Land."

Stories

The best stories don't teach people anything new. Instead, the best stories agree with what the audience already believes and makes the members of the audience feel smart and secure when reminded how right they were in the first place.
.
I believe that people tell themselves stories and then work hard to make them true. 

certain points

My life was now divided into "pre" and "post" in a way it had never been before.

Sometimes, just when we need them, life wraps metaphors up in little bows for us. When you think all is lost, the things you need the most return unexpectedly.

زمانی از عمر میرسد که خاطره ها سربرمی آورند و مانند ناقه ی مجنون، هرچند آهنگ جلو داشته باشیم ما را به عقب باز میگردانند. به دور دور. به دنیایی می برند که گرچه وابسته به ماست، شگفت انگیز و غریبه مینماید. از خود می پرسیم این من بودم؟ و آنگاه کشیدگی عمر در برابر ما می ایستد. دراز و باریک. مانند سایه های عصرگاه..

The deepest Parisian Fears

- Missing the last metro.
- Not finding table on the terrace of the bar du Marche.
- Wearing the same Zara top as the colleague.
- Bumping into the ex, when walking out of the gym, sweating.
- Being home alone at Saturday night.
- Moving to the suburbs.
- Getting modded by the pigeon.
- Not finding a parking spot for their Velib bike.
- Realizing that your neighbor might actually be having a sexual life.
- Being mistaken for a provinciale (non-parsian)

آشنائی، در آشنایی گشوده شد. میان دو زن نام مرد کلیدی ست به گشایش قفلی که هر کدام بر دریچه ی قلب خود بسته دارند.

"...Sometimes you can not believe what you see, you have to believe what you feel. And if you are ever going to have other people trust you, you must feel that you can trust them, too- even when you're in the dark, even when you're falling."

Few quotes from Crime and Punishment

"Reason is the slave of passion"

"a hundred suspicions don't make a proof."

"If there's a hundredth part of a false note in speaking the truth, it leads to a discord, and that leads to trouble, But  if all to the last note, is false in flattery, it is just as agreeable, and is heard not without satisfaction. It may be a coarse, satisfaction, but still a satisfaction, And however coarse the flattery, at least half will be sure to seem true. That's so so for all stages of development and classes of society."

Criminals

"I maintain that all great men or even men a little out of the common, that is to say capable of giving some new word, must from their very nature be criminals-more or less, of course. Otherwise it's hard for them to get out of the common rut; and to remain in the common rut is what they can't submit to, from their very nature again, and to my mind they ought not, indeed, to submit to it. "

Logic in Nature

"You can't skip over the nature by logic. Logic presupposes three possibilities, but there are millions! Cut away a million, and reduce it all to the question of comfort! That's the easiest solution of the problem! It's seductively clear and you musn't think about  it. That's the great thing, you musn't think! The whole secret of the life in two pages of print!"

True Colors and Followers...

"We've grown used to having everything ready-made, to walking on crutches, to having our food chewed for us. Then the great hour struck, and every man showed himself in his true colors."

"To go wrong in one's own way is better than to go right in someone else's. In the first case you are a man, in the second you're no better that a bird."

Man vs. Woman

"Man, he lives in jerks-baby born an' a man dies, an' that's a jerk - gets a farm an' loses his farm, and' that's a jerk. Woman, it's all one flow, like a stream, little eddies, little waterfalls, but the river, it goes right on. Woman looks at it like that."